Deze overzichtstentoonstelling toont het werk van Lucie Sentjens in twee verschillende artistieke dimensies.
Enerzijds verkent ze in haar sculpturale werk verschillende materialen, waaronder klei, brons, hout, gehamerd koper en plaatstaal. Hierin benadert ze met kracht en gevoeligheid thema's die haar dierbaar zijn, met name de representatie van de vrouw en het paard.
Haar schilderijen in olieverf, notenhoutbeits en Oost-Indische inkt zijn geïnspireerd op landschappen, maar evolueren geleidelijk naar abstractie. Deze retrospectieve tentoonstelling toont het werk van Lucie Sentjens in twee verschillende artistieke dimensies.
Aan de ene kant verkent haar sculpturale werk een verscheidenheid aan materialen, zoals klei, brons, hout, gehamerd koper en plaatstaal. Hierin benadert ze met kracht en gevoeligheid thema's die haar dierbaar zijn, met name de representatie van de vrouw en het paard.
Haar schilderijen in olieverf, notenhoutbeits en Oost-Indische inkt zijn geïnspireerd op landschappen, maar evolueren geleidelijk naar abstractie. Deze evolutie wordt gekenmerkt door de spontaniteit van haar intuïtieve gebaren en het gebruik van kalligrafie.
Data van de tentoonstelling
Van vrijdag 24 november tot 17 december 2023
Openingsuren van de tentoonstelling
Dinsdag (10u - 16u), donderdag (14u - 18u), en tjidens het weekend (11u - 18u)
Vernissage
Vrijdag 24 november 2023 (17u - 21u)
Finissage
Vrijdag 24 november 2023 (17u - 21u)
Gratis toegang, zonder reservatie
ℹ DE KUNSTENAAR
Lucie Sentjens, beeldhouwster, studeerde in 1982 af aan La Cambre in het atelier van Rik POOT. Terwijl ze haar kunst verfijnde, volgde ze 's avonds schilderlessen bij Arié Mandelbaum (1982) in Ukkel en bij Jacques Muller in Etterbeek (1983).
Haar boeiende creaties roepen op subtiele wijze "De Vrouw" en "Het Paard" op. Een van haar creaties, het paard "Grégala", prijkt trots aan de ingang van de renbaan van Bosvoorde, terwijl "Dourbie", monumentaal houten beeldhouwwerk, de César de Paepe-kliniek siert.
Sentjens is een meester in beweging en roept op subtiele wijze de elegantie en de wildheid van galop op, alsook de sensualiteit van de vrouw.
Ze bevraagt ook het menselijk gezicht door middel van gehamerd koper en verkent bewegingloze vloeibaarheid met inkt en penseel.
Als lerares aan de kunstacademie van Elsene sinds 1983, werd ze bekroond met de Prijs Godecharles (1982) en de Prijs van de Belgische Stichting Roeping (1982), evenals met haar eerste prijs in Cyprus UFCSI (1984).
Haar visie stijgt boven haar werk uit en wordt een dialoog met de wereld.
